Granat w modzie

A tymczasem uszyłam kolejną  granatową kosmetyczkę.... z czerwonymi koralikami ...

Listonoszka

Gdybym miała córki to pewnie bym była mistrzyni torebek. Mam dwóch synów to jestem mistrzynią łatania  i skracania spodni. Na szczęście nie zatrzymałam się tylko na naprawianiu spodni (choć to bardzo praktyczna umiejętność) !!!

Jeszcze niedawno kiedy  chłopcy byli zapraszani na urodziny  do kolegów i koleżanek  to szyłam na prezenty  poduszki lub przytulanki. Ale kiedy ostatnio  Filip został zaproszony przez Olę, pojawił się problem. Ola miała już poduchę i słonia. Więc chcąc nie chcąc postanowiłam uszyć coś babskiego - czyli torebkę.

Poszłam  po nauki do Kasi ino ino, bo ja lubię zobaczyć, dotknąć, bo jestem wzrokowcem. Kiedy czytam te wszystkie opisy to jakoś mi nie wychodzi, tak jakbym chciała. Pomacałam Kasi torebkę, wróciłam do siebie i  zaczęłam tworzyć.

I tak oto wygląda moja pierwsza torebka:

Miałam dosłownie kawałek materiału na torbę z pięknego, grubego, fioletowego sztruksu. Pasek uszyłam sama. I kwiatek zrobiłam sama dla ozdoby.

Guzik pochodzi z Galerii Biskwit, zrobiony własnoręcznie z gliny. Z resztą serdecznie zapraszam, powstają tam bardzo fajne rzeczy nadające się na prezenty dla najbliższych pod choinkę:). 

Jak to bywa pierwszy raz, popełniłam kilka  błędów.... no ale przy kolejnym razie będzie mi łatwiej, albo zrobię kolejne:)

Tak czy siak cel osiągnęłam. Torba jest na zamek, zeszyty z niej nie wylecą!

Tak w całości prezentuje się na małej modelce:)

Mała Princessa

Chyba nie ma takiej dziewczynki, która nie marzyłaby zostać królewną.
A Pola?

Pływanie z delfinem

Delfin to taki magiczny ssak....każdy marzy  go dotknąć, popływać  razem z nim w akwenie ale jak się ma taką podusię

to marzenia stają się  bardziej realne:)
Spełnienia Waszych marzeń:)

Zapach kawy...

Pozostał mi jeszcze materiał z ziarnami kawy i resztki z paneli z motywami kawowymi więc uszyłam kombinowane podkładki na stół.

Tradycyjnie druga strona też jest do wykorzystania, tym razem użyłam piękny oliwkowy kolor, choć na zdjęciu zieleń jest bardziej intensywna. 

A może by tak czas na obrus kawowy?

Drugi Creeper

Tak się cieszę, bo zaglądają tu, na bloga różni ciekawscy  i ci stali, i ci sporadyczni. Zostawiają komentarze a czasami nawet i zamówienia. Za dużą dawkę zaufania bardzo dziękuję:)

Właśnie Creeper, ten  pierwszy, uszyty przeze mnie jakiś czas temu, sprowokował jedną osobę do złożenia zamówienia na kolejnego.

Oto i on:

Pozdrawiam Was wszystkich słonecznie:)

Za ciosem

Pokażę Wam, dosłownie prosto spod igły, moją ostatnią kosmetyczkę. Tym razem  jako materiał użyłam uwaga; jednej damskiej koszuli w całości!

Tak tak, dostałam koszulę do pocięcia od koleżanki, bo jej się znudziła... a, że miała śliczny, patchworkowy wzorek nie mogłam pozwolić aby wylądowała w koszu Caritasu. 

Materiał był bardzo cienki -więc nie nadawał się na poduszki czy torbę. Pod spód użyłam włókniny i gęsto przepikowałam, w ten sposób kosmetyczka jest gruba, sztywna i stabilna.

Tak ogólnie to koszule damskie  "dają" mało materiału do wykorzystania - bo i zaszewek bez liku, wycięcia w talii, nie to co męskie:) choćby i same plecy .... już można na drugą stronę poduszki wykorzystać.... dlatego kiedy pocięłam koszulkę na kawałki, odcięłam  wszystkie szwy,  wycięłam paski 5cm, pozszywałam je - to wystarczyło tylko na kosmetyczkę :) 

 Do środka wszyłam kieszonkę  z koszuli - taka była ładna i szkoda mi jej było wyrzucić ...  malutka kieszonka na.. no właśnie ciekawe na co? 

A za kieszonka na guziczek jest jeszcze jedna kieszonka... przyda się również

 Tak oto się prezentuje od środka...

Jeszcze tylko mały dzyndzelek na zamek i ta dam! kosmetyczka z recyklingu gotowa:)

Zaległości...w kosmetyczkach

Tak sobie życie uatrakcyjniam i wymyślam, co by tu uszyć... Raz  po raz sięgam w stronę babskich potrzeb i szyję kosmetyczki... Jedna, różna od drugiej, w zależności od dnia i weny...

Przydadzą się, wiadomo, kobieta zawsze ma coś do zabrania ze sobą z babskich spraw. Tak się składa, że te moje kosmetyczki są raczej niewymiarowe... jedyną wytyczną jest dostępność materiału... nawet się nie zastanawiam czy zmieści  się tam dezodorant czy  tubka z pastą...

Hm... ta to jak piórnik chyba raczej, albo etui na okulary... a komuś tam na pewno służy...

Ta ostatnia wyszła największa  (30x25), pokusiłam się nawet pierwszy raz o kieszonkę i przegródkę... zawsze to łatwiej utrzymać porządek...

Elegnacki dresden

Pewne doświadczenia jak uszyć obrus patchworkowy mam za sobą. Wiedziałam, że to musi być elegancka rzecz bo miała trafić do pięknego salonu. Jak zwykle koncepcji po drodze było kilka ale ostatecznie postawiłam na "elegancki" dresden:

Najpierw powstał jeden "kwiat",  potem jeszcze dwa mniejsze...

A tak wygląda całość na trawie:)

 
Na drugą stronę użyłam gotowy materiał w kratkę - w piękną, oliwkową zieleń... - niestety zdjęcie tego nie oddaje.
Uszyłam też podkładki do kompletu   - zawsze to szansa na zakrycie plam na obrusie.

Wzór podkładki nawiązuje do pełnego wzoru dresden - pikowania było co niemiara choć tego prawie nie widać...

A tak obrus zaległ na stole... co prawda - nie jest to jego docelowe miejsce .... ale miałam przymiarkę czy wszystko ok.

Taki dwustronny obrus jest świetnym prezentem na ślub, urodziny czy pod choinkę - gorąco polecam  pomysł do wykorzystania wg uznania:)